Project ''4 εποχές'' Ν1 10o μέρος

Φτάσαμε αισίως τα 10 επεισόδια του project..Κάποια πειράματα που πέτυχαν και βρισκομαστε στο τελευταίο κατοστάρι για τα μέλια..

Project ''4 εποχές'' Ν1 9o μέρος

Επιθεώρηση στις 28 Απριλίου..Φτιάξαμε τη φωλιά, βάλαμε διάφραγμα και μπήκαμε στην τελική ευθεία για τα μέλια..

Project ''4 εποχές'' Ν1 8o μέρος

Δύο επιθεωρήσεις 15 και 22 Απριλίου..Επιτέλους ώρα για πάτωμα..

Project ''4 εποχές'' Ν1 7o μέρος

8 Απριλίου 10ρώνουμε τη γονοφωλιά..Θα περιμένω να τα πατήσουν καλά και θα μπει πάτωμα..

Project ''4 εποχές'' Ν1 6o μέρος

Επιθεώρηση στις 3 Απριλίου...

Project ''4 εποχές'' Ν1 5o μέρος

15 ημέρες μετά μια κάπως καλύτερη επιθεώρηση..Ωραίος γόνος,τροφές λίγες αλλά επαρκείς,προσθήκη πλαισίου και τροφοδοσία με σιρόπι+θυμόλη για τη νοζεμίαση

Project ''4 εποχές'' Ν1 4ο μέρος

Μετά από αρκετές μέρες που τα μελίσσια μείναν μέσα λόγω του άσχημου καιρού βρήκαμε ευκαιρία για επιθεώρηση.4 μαρτίου λοιπόν,έλεγχος για τροφές.Δεν με ενδιαφέρει κάτι άλλο αυτή την περίοδο.Πολύ σύντομη επιθεώρηση καθώς ούτε ο καιρός αλλά ούτε και η εποχή προσφέρονται για κάτι παραπάνω.

Project ''4 εποχές'' Ν1 3o μέρος

Το τρίτο μέρος με την πρώτη επιθεώρηση της χρονιάς.Καθόλου καλή η εικόνα του μελισσιού από άποψη τροφών.Μία κακή εικόνα η οποία είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα..Από το καλοκαίρι ακόμα..

Project ''4 εποχές'' Ν1 2o μέρος

Το project ''4 εποχές'' συνεχίζεται με το 2ο μέρος.

Δεν είναι επιθεώρηση.Πως θα μπορούσε άλλωστε με τέτοιες θερμοκρασίες?

Έλεγχος για τροφές,υγρασία και θεραπεία για βαρρόα με εξάχνωση οξαλικού οξέος.Ο εξαχνωτής είναι αυτοσχέδιος (εδώ η κατασκευή του) και στο τέλος του βίντεο υπάρχει μια φωτογραφία με την πτώση που είχαμε 5 ημέρες μετά.

Όχι πολλά βαρρόα κάτι όμως που αναμέναμε καθώς έγινε ένα καλό ξαλάφρωμα νωρίς το φθινόπωρο. 

Μέθοδος 2 βασιλισσών-Αποτίμηση της μεθόδου

Είχα βιντεοσκοπήσει (εδώ) τον τρόπο με τον οποίο εφάρμοσα τη μέθοδο αυτή.

Και κάποια στιγμή έπρεπε να κάνω μια ανασκόπηση και να βγάλω κάποια πρώτα συμπεράσματα.Και ορίστε το πρώτο βίντεο της νέας χρονιάς..

Project ''4 εποχές'' Ν1 1o μέρος

Ένας νέος κύκλος ξεκινά. Μία σειρά από project που σκοπεύω να κάνω πάνω στη μελισσοκομία φυσικά και στα ίδια τα μελίσσια.

Το πρώτο project είναι κάτι που σκεφτόμουν αρκετό καιρό. Το ονόμασα ''4 εποχές''. Έχουμε μια πιτσαρία με αυτό το όνομα στην πόλη μου. Φυσικά και δεν έχει καμία σχέση όμως. Θα καταλάβεις μόνος σου τον λόγο που βαφτίστηκε έτσι.

Για διάστημα ενός έτους(4 εποχές) θα καταγραφεί, μέσα από επιθεωρήσεις, η πορεία ενός μελισσιού. Θα παρακολουθήσουμε λοιπόν την εξέλιξη του μελισσιού μέσα από τον φακό της παμπάλαιης βιντεοκάμερας μου που θα κουβαλάω σε κάθε επίσκεψη μου στο μελισσοκομείο. 

Στο μελίσσι Ν1 η καταγραφή θα γίνει σταδιακά με βιντεάκια κατά τη διάρκεια της χρονιάς.

Το μελίσσι Ν14(το 2ο μελίσσι που θα συμμετέχει), θα παρουσιαστεί με ένα βίντεο(στο οποίο θα εμπεριέχονται όλες οι επιθεωρήσεις του έτους), του χρόνου τέτοια εποχή.

Το παρόν άρθρο λοιπόν, όπως λέει και ο τίτλος, αφορά το μελίσσι Ν1.

Και ορίστε η πρώτη επιθεώρηση του στις 9 Νοεμβρίου του 2017  

Πλέξιμο κεριών..Ως πότε?

Κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο..Μόνο τον Αύγουστο?

Για το πλέξιμο ή αλλιώς χτίσιμο των κεριών θα συμφωνήσουμε όλοι ότι η ιδανική εποχή είναι η Άνοιξη. Τότε είναι που το ένστικτο του μελισσιού του υπαγορεύει να χτίσει για να αναπτυχθεί. Η φύση οργιάζει, νέκταρ και γύρες μπαίνουν στην κυψέλη καθημερινά σε μεγάλες ποσότητες, οπότε και το χτίσιμο είναι εύκολο. Στην περίπτωση δε που το μελίσσι ''ζητάει'' χώρο και υπάρχει και νομή θα το πιάσουν οπουδήποτε κι αν το βάλεις.

Το καλοκαίρι όμως? Δυσκολεύουν τα πράγματα. Πολύ?Λίγο? Εξαρτάται από τη διάθεση του μελισσιού, τον καιρό, τη νομή, το διαθέσιμο χώρο στη φωλιά και και και...Προσωπικά τοποθετώ, κανονικά, φύλλα το καλοκαίρι σε μελίσσια που κρίνω ότι χρειάζεται χωρίς να αντιμετωπίζω το παραμικρό πρόβλημα στο χτίσιμο. Σημειωτέον ότι δεν τροφοδοτώ. Τα πιάνουν κανονικά, πολύ όμορφο χτίσιμο, τα γεμίζουν με γύρες-μέλια αλλά τα γεννά λίγο πιο δύσκολα γιατί ως γνωστόν όσο πλησιάζουμε στο χειμώνα προτιμά τα σκούρα πλαίσια.

Πάμε τώρα στο Φθινόπωρο? Εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν αρκετά. Μιλάμε όμως απλά για κάτι δύσκολο ή για κάτι ακατόρθωτο που σπάνια συμβαίνει? Υπάρχουν άτομα που το έχουν δει, το έχουν δοκιμάσει ή απλά τους συνέβη τυχαία. Δεν ξέρω όμως εάν υπάρχει κάποιος που εσκεμμένα οδηγεί τα μελίσσια του στο χτίσιμο τέτοια εποχή. Και γιατί να το κάνει άλλωστε? Δεν θ χει νόημα.

Όπως πολύ σωστά καταλάβατε φαγώθηκα και γω να δοκιμάσω. Θέλετε από αντίδραση, θέλετε από απλή περιέργεια ήθελα να το επιχειρήσω.

Φέτος το Φθινόπωρο λοιπόν έβαλα σε ένα μελισσάκι μισαδάκι με 10 κηρήθρες άχτιστες. Το ημερολόγιο έδειχνε 1 Σεπτεμβρίου. Ζαβολιά? Περίπου. Μπορεί να μιλάμε για την πρώτη μέρα του Φθινοπώρου αλλά δεν παύει να είναι Φθινόπωρο.

1 Σεπτεμβρίου του 2017 λοιπόν και στον τελευταίο τρύγο της χρονιάς βρήκα την ευκαιρία. Παράλληλα με τον τρύγο κατέβηκε και η πλειοψηφία των πατωμάτων. Τα περισσότερα 12άρια-13άρια χώρεσαν στην γονοφωλιά. Ασφυκτικά μεν αλλά χώρεσαν. Υπάρχουν όμως και μελίσσια που είναι 15άρια-16άρια-14άρια. Στη φωλιά δεν μπορείς να τα στριμώξεις, πατωμένα δεν μπορείς να τα αφήσεις, οπότε? Θέλουμε κάτι ενδιάμεσο. Και αυτό είναι το μισοπάτωμα.

Σε ένα τέτοιο 14άρι σχεδόν μελίσσι λοιπόν, αφού του τρύγησα το πάτωμα, τοποθέτησα στη θέση του ένα μισαδάκι μόνο με φύλλα

5 ημέρες μετά στις 6 Σεπτεμβρίου η εικόνα είναι αυτή

Τα 9 από τα 10 πλαίσια χτισμένα άψογα και 1 που δεν τον είχαν πιάσει καθόλου. Φυσικά και δεν πρόλαβαν να βάλουν καθόλου μέλι στον όροφο καθώς την περίοδο εκείνη έξω είχε λίγα μέλια. 

Κάποιες μέρες αργότερα που έπεσε λίγο ακόμα ο πληθυσμός κατάφερα να το στριμώξω στη φωλιά και έμεινα με προίκα 9 μικρά πλαίσια χτισμένα. Διόλου άσχημα. Από ένα μελισσάκι που είχε τελείωσει την αποστολή του για φέτος, κατάφερα να του πάρω και κάτι ακόμα.

Χτίσιμο γίνεται και το Φθινόπωρο λοιπόν υπό κάποιες προϋποθέσεις φυσικά.

Κλείνω με το μότο μου που χαρακτηρίζει όλη την μελισσοκομική μου φιλοσοφία αλλά και την γενική μου κοσμοθεωρία...

''Αμφισβήτηση..Αυτός είναι ο πρόδρομος της αλήθειας''

Πηγές φωτογραφιών:

https://theialab.wordpress.com/tag/%CF%80%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B9%CE%BC%CE%BF/

Μελισσοκομικό κουτί

Ένα μελισσοκομικό κουτί ήταν κάτι που σκεφτόμουν από πάντα.

Πριν καιρό είχα φτιάξει το κασελάκι του παππού και τώρα ήρθε η ώρα για το κασελάκι του εγγονού.Πιο εξελιγμένο,μεγαλύτερο με πολύ περισσότερες δυνατότητες.

Το μεγάλο στοίχημα ήταν εκτός από τον όγκο και το βάρος.Ήθελα μία πολύ ελαφριά κατασκευή που να μην κουράζει στο κουβάλημα αλλά ταυτόχρονα στιβαρή για να λειτουργεί και ως σκαμνάκι στις επιθεωρήσεις.

Και τη λύση για ακόμη μία φορά την έδωσε το OSB αλλά και κομμάτια χαρντμπορντ που χρησιμοποιούν οι επιπλοποιοί για τις πλάτες στις ντουλάπες.

Και εδώ όλα τα πράγματα που έκρινα ως απαραίτητα σε μία επιθεώρηση

 Δοκιμάστηκε και απεδείχθει απίστευτα βολικό.Παίρνοντας το μαζί μου είμαι σίγουρος ότι δεν έχω ξεχάσει τπτ.Όπως επίσης και ότι μπορώ να αντιμετωπίσω οποιαδήποτε κατάσταση στο μελισσοκομείο μου χωρίς να χρειαστώ ''ανεφοδιασμό'' από το σπίτι.

Εάν λογαριάσεις και το ότι καθήμενος επάνω του η επιθεώρηση γίνεται παιχνιδάκι χωρίς να πιάνεται η μέση μου απορώ γτ δεν το είχα κάνει νωρίτερα...

Τι είναι καλύτερο από μία καλή μανα?

Μα φυσικά 2 καλές μάνες.Τι?Δε γίνεται?Κι όμως.

Αναφέρεται ως ''η μέθοδος με τις 2 βασίλισσες'' και περιγράφει τη συνύπαρξη 2 βασιλισσών στην ίδια κυψέλη απομονωμένες η μία από την άλλη με βασιλικό διάφραγμα.

Αποσκοπεί κυρίως στην δημιουργία μεγάλων μελισσιών με σκοπό την συλλογή μελιού.Είναι ιδανική όμως και για να αντικαταστήσουμε τις βασίλισσες μας με μεγάλο ατού της μεθόδου ότι δεν καθυστερεί καθόλου το μελίσσι αφού δεν μένει ούτε μέρα χωρίς γέννα.

Ψάχνοντας να βρω λεπτομέρειες της μεθόδου βρήκα ένα βίντεο του κύριου Ντιώνια που περιγράφει την μέθοδο εξηγώντας μάλιστα και για το πως ακριβώς πρέπει να γίνει.Σύμφωνα λοιπόν με τις συμβουλές αυτές αλλά και άλλες πληροφορίες που συνέλεξα από το διαδίκτυο προσπάθησα να εφαρμόσω τη μέθοδο σε ένα μελίσσι πειραματικά.

Τα υπόλοιπα στο βίντεο..

Update: Κάποιους μήνες μετά...η αποτίμηση http://tokofini.blogspot.gr/2018/01/2.html

Μπαούλο βασιλοτροφίας

Κάθε βασιλοτροφία που σέβεται τον εαυτό της απαιτεί έναν πολύ μεγάλο αριθμό μελισσών.Και τι απαιτεί αυτός ο τεράστιος πληθυσμός?Ένα μεγάλο σπίτι.2-3 πατώματα..μπορεί και παραπάνω.Όρεξη να χεις να σηκώνεις ορόφους.

Γιατί όμως να τους σηκώνεις κάθετα και όχι οριζόντια?Γλυτώνεις κόπο,χρόνο και κάνεις τη δουλειά σου ευκολότερα.Για ρώτα και την μέση σου..Είμαι σίγουρος πως συμφωνεί μαζί μου..

Η λύση είναι μια κυψέλη οριζόντιας ανάπτυξης-μπαούλο.Με κάθετα χωρίσματα μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί και για παραφυάδες.

Αυτή είναι η δική μου εκδοχή...

Από osb 15 χιλιοστών περασμένο με λινέλαιο.Και επιστρατεύοντας και το καλλιτεχνικό μας δαιμόνιο την κάναμε κουκλίτσα..

Χωρητικότητας 31-32 πλαισίων με τα χωρίσματα μεταμορφώνεται σε ένα φυτώριο 10 διαμερισμάτων 3 πλαισίων έκαστο.Και κυψελίδια σύζευξης δηλαδή.

Κάθε διαμέρισμα έχει την δική του είσοδο,τον δικό του αερισμό στον πάτο και τον δικό του τροφοδότη.

Οι τροφοδότες είναι ότι απλούστερο μπορεί να φτιάξει κάποιος.Ένα τελαράκι με χώρο για ζυμαρι και στην άκρη του σίτα για να τροφοδοτείς με σιρόπι χωρίς να χρειάζεται να ανοίξεις ή να καπνίσεις

Και φυσικά το καπάκι του

Θα χρησιμοποιηθεί τις προσεχείς ημέρες για βασιλοτροφία και εν συνεχεία θα χωριστεί στα δέκα με τα χωρίσματα για την γονιμοποίηση 10 βασιλισσών.

Όλη η διαδικασία εννοείται πως θα βιντεοσκοπηθεί και θα ανέβει στο μπλογκ.Το νου σας....

Μπλοκάρισμα και μετάγγιση δικυψελίδιου

Η άνοιξη, όπως δείχνει, μπήκε για τα καλά και είναι ιδανική.Τα μελίσσια μπλοκαρισμένα από τις γύρες. Με την πρώτη ευκαιρία έδωσα χώρο σε όλα τα μελίσσια αλλά το μυαλό μου στις δύο παραφυάδες που έκοψα πέρυσι τον Ιούλιο (δες εδώ). Έπρεπε άμεσα να μπουν σε κανονική κυψέλη. Είχα ήδη αργήσει  και προχθές με 20 βαθμούς άδραξα την ευκαιρία και έκανα την μετάγγιση. Επειδή όμως ένα βιντεάκι είναι πολύ πιο ευχάριστο από μία περιγραφή και μια ντουζίνα φωτογραφίες ορίστε...

 

Συνένωση αρρενοτόκου

Αρχίζω με την χιλιοακουσμένη,αλλά πάνσοφη φράση που λέει ότι ''Τον Μάρτη μετράμε τα μελίσσια...''

Και όντως έτσι είναι.Όλοι μας όμως,πιστεύω ότι κάνουμε ''τις πράξεις'' λίγο νωρίτερα.

Ένα τέτοιο λοιπόν ''ανεπίσημο μέτρημα'' έκανα και γω πριν από κάποιες μέρες όταν βρήκα ευκαιρία για την πρώτη σύντομη επιθεώρηση.Με 15-16 βαθμούς δε γινόταν να χάσω την πρώτη ευκαιρία για έλεγχο μετά από 2,5 μήνες.

Η εικόνα των κοριτσιών απροσδόκητα καλή.Καλοί πληθυσμοί,μέλια μπόλικα..και φρέσκα.Γύρες αρκετές,και οι πρώτοι σφραγισμένοι γόνοι της νέας χρονιάς.

Καθ' όλη τη διάρκεια της κακοκαιρίας έτρεμα στην ιδέα του τι θα αντικρίσω.Θες ο κακός χειμώνας,θες το ακόμη χειρότερο φθινόπωρο που δεν τις άφησε να ανανεώσουν πληθυσμούς,με έκαναν να αγωνιώ για το τι ''μαγιά'' θα μου μείνει για να τα ξαναχτίσω.Φανταστείτε την ανακούφιση μου όταν διαπίστωσα ότι δεν είχα ΟΥΤΕ ΜΙΑ απώλεια.

Η παρτίδα σώθηκε την τελευταία στιγμή με τις συνενώσεις που έκανα αργά το φθινόπωρο.Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μειώσω τον αριθμό των μελισσιών μου στο μισό αλλά τελικά απεδείχθει σωτήριο.Αμφιβάλλω εάν,χωρίς τις συνενώσεις,θα τα κατάφερναν 3άρια και 4άρια μελίσσια το φετινό χειμώνα.Αυτό λοιπόν,σε συνδιασμό με τις πολλές τροφές που τους άφησα αλλά και το υπερβολικο φάσκιωμα πους τους έκανα με κηρόπανα και ανακλαστικές μεμβράνες τις κράτησαν ζωντανές και ακμαίες.

Καμία απώλεια λοιπόν εκτός από 2 αρρενοτόκα.Αυτό δεν είναι απώλεια?

Εξαρτάται πως βλέπεις το ποτήρι.Μισοάδειο ή μισογεμάτο.

2 μελίσσια λοιπόν που έχασαν τη μάνα τους πριν πολύ καιρό με αποτέλεσμα να αρχίσουν να γεννούν,αγονιμοποίητα αυγά φυσικά,οι εργάτριες.Τέτοια εποχή δεν έχεις και πολλές επιλογές.Το τινάζεις και οι μέλισσες μοιράζονται στις διπλανές κυψέλες ενισχύοντας τες.

Έλα όμως που ήταν μεγαλούτσικα και πιθανόν να προκαλούσαν προβλήματα.Με το φόβο λοιπόν της αναστάτωσης που θα δημιουργούσαν στα διπλανά μελίσσια αποφάσισα αντί να τα χαλάσω να τα συνενώσω με κάποια αδύναμα.

Τα αρρενοτόκα για τα οποία γίνεται λόγος ήταν έτσι

6αράκια περίπου με ψευτομάνες για μεγάλο διάστημα.Είχε εκκολαφθεί,σκεφτείτε,ήδη η πρώτη γενιά κηφήνων.Οι αρρενοτόκες είχαν εδραιώσει την βασιλεία τους και αυτό καθιστά ιδιαίτερα δύσκολη και επικίνδυνη οποιαδήποτε προσπάθεια συνένωσης.Η πιθανότητα να θανατώσουν τη βασίλισσα στο μελίσσι με το οποίο θα ενωθούν είναι πολύ μεγάλη.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση λοιπόν έχουμε τριπλό πρόβλημα.Πρώτον οι αρρενοτόκες γεννούν για μεγάλο διάστημα,δεύτερον πρόκειται για μεγάλο μελίσσι και τέλος το μελίσσι-δέκτης είναι πολύ μικρό(σχεδόν το μισό).

Και για του λόγου του αληθές ορίστε το μικρό.Ένα τίμιο 2-3ράκι

Για να μειώσω όσο μπορώ το ρίσκο έκανα λοιπόν το εξής:
1)Μεταφορά σε άλλο χώρο και τοποθέτηση του αρρενοτόκου πάνω από το μελίσσι που θα το δεχτεί.

2)Καμία ενόχληση για 2 μέρες εώς ότου μάθουν την περιοχή και τη νέα θέση της κυψέλης τους.
3)Την τρίτη μέρα έβαλα πάνω από το μικρό-βασιλευόμενο μία σίτα μεταφοράς,από πάνω της πάτωμα και στο πάτωμα το αρρενοτόκο χωρίς να δώσω 2η είσοδο.Οι θερμοκρασίες δεν είναι υψηλές οπότε δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος να σκάσει το πάνω μελίσσι.

4)Καμία ενόχληση για 2 μέρες ώστε να αποκτήσουν τα 2 σμήνη την ίδια μυρωδιά και να καταλαγιάσει κάπως η οσμή-κυριαρχία των ψευτομάνων.Στο κάτω-βασιλευόμενο φοβούμενος τις χαμηλές θερμοκρασίες του έβαλα κηρόπανο αφήνοντας από πίσω ένα κενό 8 εκατοστών.Έτσι η μυρωδιά του μπορούσε να φτάσει στο πάνω σμήνος χωρίς όμως να υπάρχει ο κίνδυνος να κρυώσει.
5)Την επομένη τίναγμα του αρρενοτόκου στα 30-40 μέτρα για να ξεφορτωθώ τις αρρενοτόκες που πιθανόν να δημιουργούσαν πρόβλημα.Λένε πως λόγω της γέννας έχουν βαρύνει και δεν μπορούν να πετάξουν για να επιστρέψουν.Δεν ξέρω εάν ισχύει.Το σίγουρο πάντως είναι πως αυτές οι ψευτοβασίλισσες δεν έχουν βγει έξω από την κυψέλη για πολύ καιρό.Άρα δεν ξέρουν πως να επιστρέψουν.

Οι εργάτριες επέστρεψαν στη θέση της κυψέλης και έχοντας την ίδια μυρωδιά με το βασιλευόμενο σμήνος έγιναν δεκτές χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.Μία μικρή αναστάτωση είναι λογική και αναμενόμενη μέχρι να βρουν τη νέα τους είσοδο

Σε λίγη ώρα τίποτα δε μαρτυρούσε το τι είχε προηγηθεί

6)Μετά από 2 ημέρες γρήγορο έλεγχο για να ελέγξω εάν έκοψαν τη μάνα.Ευτυχώς και στα 2 μελίσσια η μεγαλειοτάτη ήταν παρούσα και γεννούσε κανονικά.

Στο χώρο που τίναξα τα αρρενοτόκα δημιουργήθηκαν μικρές ''συμμορίες'' οι οποίες όμως σιγά σιγά,και με τη χρήση του καπνού,διαλύθηκαν

Την επομένη στο σημείο εκείνο βρήκα μια παρέα 7-8 κοριτσιών μαζί με 4-5 κηφήνες.Ίσως ανάμεσα τους υπήρχε και κάποια αρρενοτόκα εργάτρια που αναγνώριζαν ως μάνα και δεν ήθελαν να εγκαταλείψουν.Φυσικά και δεν άντεξαν το κρύο της νύχτας και τις βρήκα αγκαλιασμένες νεκρές το πρωί

100% επιτυχία λοιπόν σε μία ιδιαίτερα δύσκολη περίπτωση που ίσως και να μην άξιζε το μεγάλο αυτό ρίσκο.Επειδή όμως,όπως έχω πει πολλάκις,μου αρέσει ο πειραματισμός και η παρατήρηση δεν γινόταν να μην ... δοκιμάσω.

Καλή αρχή μας λοιπόν και μην ξεχνάμε ''Τον Μάρτη μετράμε τα μελίσσια''.


Πηγές φωτογραφιών:
https://lagrimasdeoro.wordpress.com/category/%CE%BF-%CE%B3%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BF%CF%8D-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B1/
http://gr.depositphotos.com/32356311/stock-photo-kid-looking-up-thinking.html

Τα λάθη πληρώνονται..ή και όχι

Φέτος ήταν η πρώτη χρονιά που απογαλακτίστηκα σε πολύ μεγάλο βαθμό από τον παππού.Πήρα πρωτοβουλίες,δοκίμασα,πειραματίστηκα,την πάτησα,την ξαναπάτησα.Λάθη πάμπολλα.Ευτυχώς όμως χωρίς να κοστίσουν ιδιαίτερα.Ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει και θα συνεχίσει να γίνεται γιατί μόνο έτσι μαθαίνεις..από τα λάθη σου.

Ιδίως άτομα σαν και του λόγου μου,ανήσυχα και αντιδραστικά που αμφισβητούν τα πάντα και τους πάντες,πρέπει να πάθουν για να μάθουν.

Και καθώς τα πειράματα συνεχίζονται και το χειμώνα και αφορούν,αυτή τη φορά,τα μέτρα ξεχειμωνιάσματος λάθη εξακολουθούν να συμβαίνουν.

Όπως προείπα είμαι ''κέρατο βερνικωμένο'' που λέει και η μητέρα μου,και σαν κέρατο που είμαι αντί να ακολουθήσω την πεπατημένη τρώγομαι με τα ρούχα μου και προσπαθώ να ανακαλύψω τον τροχό.Αντί λοιπόν να μείνω στα γνωστά(σφίξιμο-κηρόπανο) δοκιμασμένα συστήματα,αποφάσισα να δοκιμάσω την ανακλαστική μεμβράνη.Έχω δει σε ρώσικα αλλά και ελληνικά βιντεάκια στο διαδίκτυο να την χρησιμοποιούν και είπα να πειραματιστώ.Έτσι και έγινε.Μεμβράνη λοιπόν πέρα για πέρα σε κάποια μελίσσια,από τον Σεπτέμβρη ακόμη και αναμονή.

Μέχρι και τα πρώτα κρύα,κάπου στα μέσα του Νοέμβρη,όλα κυλούσαν ομαλά.Μόλις έπεσε όμως η θερμοκρασία,και μετά από 10ήμερη απουσία μου από τα μελίσσια,είδα αυτό

Αφύσικα πολλές κοπελιές νεκρές μπροστά από την είσοδο.Με ζώσαν τα φίδια.Η πρώτη σκέψη έγινε ασυναίσθητα και πήγε σε ψεκάσματα.Απορρίφθηκε φυσικά λόγω εποχής.Η δεύτερη σε λεηλασία.Ήταν όμως εξαιρετικά ήσυχα και δεν έκανα κάτι που να την προκαλέσει.Οπότε αποφάσισα να ανοίξω.Και ιδού 

Βλέποντας το μπουκάλι που χρησιμοποίησα για να τροφοδοτήσω σκέφτηκα μήπως ξίνισε το σιρόπι,μήπως μήπως μήπως.

Δεν συνέβη όμως τίποτα από αυτά.Το λάθος ήταν δικό μου και μόνο γιατί άφησα αυτά τα αυτάκια ανοιχτά δημιουργώντας στην ουσία μια φυλακή με μοναδικές εξόδους διαφυγής τα αυτάκια που έκοψα..Οι μέλισσες λοιπόν περνούσαν πάνω από τη μεμβράνη και για κάποιο λόγο αργούσαν να βρουν την έξοδο προς τα κάτω.Όσο ο καιρός ήταν καλός δεν υπήρχε πρόβλημα καθώς γύρνα-γύρνα την έβρισκαν.Με τα κρύα όμως παγιδεύονταν πάνω και πάγωναν χωρίς να μπορούν να κατέβουν.Τα αυτάκια,όπως φαίνεται και στη φώτο,είχα μεριμνήσει και τα κρατούσα ανοιχτά γι αυτήν ακριβώς την περίπτωση.Δεν πήγαινε όμως το μυαλό μου ότι θα δυσκολεύονταν τόσο πολύ ώστε να παγιδεύονται πάνω από την μεμβράνη.

Τι ίδιο συνέβη και σε κάποια μελίσσια που έβαλα ξύλινους τροφοδότες με τρύπα.

Χάθηκαν λοιπόν κάποιες αλλά κατάλαβα αμέσως τι έφταιξε και το διόρθωσα.Ευτυχώς τα μελίσσια που το έπαθαν είναι δυνατά και δε θα τους κοστίσει.Ήταν κάτι που δεν προέβλεψα ενώ θα 'πρεπε.Και για να μάθω εγώ την πλήρωσαν αυτές.

Ένα άλλο λάθος έκανα με τη συσκευασία του ζαχαροζύμαρου.Παρασκεύασα δικό μου και το έβαλα μέσα σε σακούλες τροφίμων.Μετά από κάποιες μέρες που τα επισκέφτηκα βρήκα την είσοδο να έχει φρακάρει μερικώς από το σακουλάκι.

Αφού έφαγαν το ζυμάρι,προσπάθησαν για κάποιο λόγο να πετάξουν τη συσκευασία έξω.Αυτό δε συμβαίνει με τις αγοραστές καθώς τις συσκευάζουν σε πιο σκληρές σακούλες σαν νάυλον.Ετσι τις έβρισκα πάντα πάνω από τους κηρηθροφορείς να με περιμένουν για να τις πετάξω.Τις δικές μου όμως προσπάθησαν να της ξεφορτωθούν.Ίσως γιατί δεν είναι ανθεκτικές και μπορούσαν να τις κομματιάσουν.Βέβαια δεν θα δημιουργούσαν πρόβλημα γιατί όπως διαπίστωσα μπορούσαν να τις τρυπήσουν και να τις κόψουν οπότε δεν τίθεται θέμα εγκλωβισμού.Απλά θα τις ταλαιπωρούσα.

Αυτά τα λάθη λοιπόν προς το παρόν και ας ελπίσουμε να είναι τα τελευταία αυτού του χειμώνα.

Τα μελίσσια-κηφήνες

Λάθος κατάλαβες.Η παρούσα δημοσίευση δεν αφορά τους κηφήνες ενός μελισσιού αλλά τα μελίσσια-κηφήνες.Επειδή όμως είμαι σίγουρος ότι ακόμα δεν κατάλαβες για τι πράγμα μιλάω παραθέτω μια φωτογραφία από ένα τέτοιο μελίσσι

Δικαίως τώρα αναρωτιέσαι τι έχει το συγκεκριμένο μελισσάκι και το κατηγορώ.Σκέψου τι ΔΕΝ έχει.

Ακριβώς.Του λείπει όροφος.Και γιατί δεν του έβαλα όροφο?Γιατί πολύ απλά δεν είχε αναπτυχθεί αρκετά ώστε να τον υποστηρίξει.

Ένα τέτοιο μελίσσι στις ανθοφορίες σημαίνει ένα πράγμα.Μέλι γιοκ.Εντελώς αντιπαραγωγικό δηλαδή.Εξού και ο χαρακτηρισμός μελίσσι-κηφήνας.

Οι κηφήνες βέβαια,αυτοί οι τόσο παρεξηγημένοι ένοικοι της κυψέλης,δεν είναι άχρηστοι όπως φαινομενικά δείχνουν.Το αντίθετο μάλιστα.Θα συνδράμουν μέσω της γονιμοποίησης στη μεταβίβαση σωστών-επιθυμητών χαρακτηριστικών στα καινούργια μας σμήνη.

Όπως λοιπόν οι κηφήνες βοηθούν με τα ..... γονίδια τους ένα κοπάδι,έτσι πρέπει και αυτά τα αντιπαραγωγικά μελίσσια για τα οποία γίνεται λόγος,να φανούν κάπου χρήσιμα.

Προϊόντα κυψέλης όπως προείπαμε δεν μπορούν να μας δώσουν,οπότε θα βοηθήσουν με άλλον τρόπο.

Έχοντας αρκετά τέτοια μελίσσια στο κοπάδι μου σκεφτόμουν με ποιον τρόπο θα μπορούσα να τα εκμεταλευτώ.Η καλύτερη λύση είναι να χρησιμεύσουν για τη δημιουργία παραφυάδων.Τα αποδυναμώνεις λίγο αλλά έχουν καιρό μπροστά τους να ξαναδεκαρώσουν για το χειμώνα.

Έτσι λοιπόν και έκανα.Διάλλεξα 3,τους πήρα από 2 τελάρα γόνο μαζί με τον πληθυσμό,πρόσθεσα και ένα με τροφές και γύρη και τα έβαλα σε ένα τρικυψελίδιο φτιάχνοντας έτσι 3 νέες μικρές παραφυάδες.Τους έδωσα και από ένα ώριμο βασιλικό κελί και

Η εποχή του όλο εγχειρήματος ήταν τέλος Αυγούστου.Οπότε για καινούργιες παραφυάδες χλωμό εώς πανχλωμο.Πότε να γονιμοποιηθεί,να αρχίσει τη γέννα,να δυναμώσει για το χειμώνα?Έτσι λοιπόν αλλάξαμε ρότα.Στόχος?Nα γονιμοποιήσω κάποιες μάνες που πιθανόν να μου χρειαστούν το φθινόπωρο για κάποιο ορφανό ή για κάποια αντικατάσταση και να συννενώσω μετά τον πληθυσμό του (αβασίλευτου πλέον) τρικυψελιδίου με κάποιο αδύναμο.

Ιδανικά θα αποκτούσα 2-3 νέες μάνες,από το πουθενά,για την περίπτωση που τις χρειαστώ.Στην χειρότερη περίπτωση δεν θα γονιμοποιούνταν καμία,θα ένωνα τον πληθυσμό με κάποιο που θα είχε ανάγκη και ούτε θα κέρδιζα κάτι αλλά ούτε και θα έχανα.

Όλα πήγαν καλά.Έφτιαξα 3 νέες μάνες και περίμενα να σφραγίσουν για να τις αξιολογήσω.Πολύ καλός γόνος,τόσο σε έκταση όσο και σε πυκνότητα.

Την μια την έβαλα σε κάποιο ορφανό που είχα.Το μελίσσι που έμεινε αβασίλευτο το ένωσα με το διπλανό του με αυτό τον τρόπο

Πήρα ένα χώρισμα που χρησιμοποιώ στα τρικυψελίδια,έκοψα ένα κομμάτι του και έβαλα σίτα.Μετά από 2 μέρες (και αφού απέκτησαν και τα 2 την ίδια οσμή) το αφαίρεσα εντελώς και έτσι η συνένωση έγινε χωρίς το παραμικρό πρόβλημα.Και ιδού το αποτέλεσμα

Ένα 6άρι και ένα 3άρι.2 μέρες μετά τα έβαλα σε δικυψελίδιο φτιάχνοντας έτσι 2 πενταράκια

Από μελίσσια που δεν είχαν κάτι ν μου δώσουν λοιπόν κέρδισα 3 νέες βασίλισσες και 2 νέα μελίσσια.

Υπάρχει η άποψη που λέει ότι μελίσσια κάτω των 7 πλαισίων δύσκολα ξεχειμωνιάζουν στα βόρεια.Εγώ,όντας από τη φύση μου αντιδραστικό άτομο,θα προσπαθήσω να τα ξεχειμωνιάσω έτσι,πενταράκια,για να διαπιστώσω στην πράξη εάν ισχύει ή όχι.

Προς το παρόν έχουν 3-3,5 γόνους,5 πλαίσια πληθυσμό,πολλά μέλια και γύρες.Θα βάλουν κι άλλα τώρα στον πολύκομπο και δε νομίζω να υπάρξει κανένα πρόβλημα.

Είδωμεν...



Πηγές φωτογραφιών:
http://www.memegen.com/meme/cxkwe1
http://panagiamegalohari.gr/category/prosefxes/page/6/
http://blogs.sch.gr/isiglavas/archives/748

Γαμήλια πτήση

Προ ημερών κατά τη διάρκεια επιθεώρησης του μελισσοκομείου,παρατήρησα ''ύποπτες'' κινήσεις στο κυψελάκι.Άφησα στη μέση τον έλεγχο και έκατσα να το χαζέψω.Και το αποτέλεσμα με αντάμειψε.

Σε λίγα λεπτά είδα τη μεγαλειοτάτη να βγαίνει για λίγα δευτερόλεπτα έξω,να περπατά στην πρόσοψη της κυψέλης,ανάμεσα στις υπόλοιπες μέλισσες,και να ξαναμπαίνει βιαστικά μέσα

Και τότε κατάλαβα τον λόγο όλης αυτής της αναστάτωσης.Θα γινόμουν μάρτυρας της γαμήλιας πτήσης μιας παρθένας.Δεν είχε τύχει να βρεθώ σε τέτοιο περιστατικό στο παρελθόν και όπως αντιλαμβάνεστε ήταν μια πολύ ξεχωριστή εμπειρία για μένα.

Η ώρα ήταν 4 και είχαν περάσει 7 μέρες περίπου από την εκκόλαψη.

Αφού με βασάνισε(και μένα και τους κηφήνες) κανά δεκάλεπτο με τα μπες-βγες αποφάσισε πως ήρθε η ώρα και απογειώθηκε.

Εννοείται πως δεν υπήρχε περίπτωση να χάσω τη στιγμή της επιστροφής της οπότε στήθηκα στο πλάι και περίμενα με το κινητό ανά χείρας.

Μετά από 10-15 λεπτά επέστρεψε και προσπάθησε να προσγειωθεί στη σανίδα πτήσης χωρίς αποτέλεσμα

Αυτό επαναλήφθηκε 3-4 φορές εώς ότου τα καταφέρει και,με τα γεννητικά όργανα του κηφήνα ακόμα στην κοιλιά της,εισέλθει στην κυψέλη.

Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ο θόρυβος που έκανε.Δυνατός και χαρακτηριστικός.Τόσο,ώστε από τον ήχο και μόνο αντιλαμβανόμουν πότε πλησίαζε στην κυψέλη και έπρεπε να ανοίξω την κάμερα.

Ούτε ο Θεός

Πλήρης αποτυχία.Λίγο μια δική μου απροσεξία,λίγο το χεράκι .....του Θεού,''ναυάγησε'',μάλλον,για φέτος η πρώτη μου απόπειρα βασιλοτροφίας.

Ήμουν τόσο ενθουσιασμένος όταν είδα τα πρώτα μου εμβολιασμένα κελιά σφραγισμένα.Φανταστείτε την απογοήτευση μου όταν τα είδα χαλασμένα.Όχι μία,αλλά δύο φορές.

Την πρώτη υπαίτιος ήμουν εγώ.Και μόνο.Μου ξέφυγε ένα β.κ. του μελισσιού που έκανα τη βασιλοτροφία.Έτσι μόλις η μάνα βγήκε έκοψε όλα τα δικά μου βασιλικά κελιά.Το πάθημα,που θα γίνει μάθημα.

Την δεύτερη φορά όμως δεν έφταιξα εγώ κύριε πρόεδρε.

Αφού συνήλθα από την ψυχρολουσία της πρώτης φοράς,βρήκα τη μάνα,και παρ'όλη τη ζημιά που μου έκανε αποφάσισα να της δώσω μια δεύτερη ευκαιρία και την έβαλα σε ένα κυψελάκι να γονιμοποιηθεί.

Ακολούθησε δεύτερος εμβολιασμός με επιτυχία,όπως απεδείχθη την επομένη,29 στα 30 κελιά.Και εδώ επεμβαίνει ο καλός Θεούλης.4 μέρες μετά πάλι κομμένα και γέννα-αυγά στο υποτιθέμενο ορφανό μελίσσι βασιλοτροφίας μου.

Η πρώτη μου σκέψη ήταν πως μου ξέφυγαν 2 β.κ την πρώτη φορά.Έτσι όταν εγώ απομάκρυνα την ''γενοκτόνο'' που μου χάλασε την πρώτη προσπάθεια,άφησα μέσα την αδερφή της που συνέχισε το έργο της πρώτης,κάνοντας με να φλερτάρω με το ψυχιατρείο.

Η εξήγηση δόθηκε την επόμενη μέρα όταν την είδα να σουλατσάρει ανέμελη πάνω στο πλαίσιο.Μεγάλη,ξανθιά και....σημαδεμένη.

Λίγες μέρες νωρίτερα είχα γεμίσει ένα κυψελίδιο και του είχα δώσει μια αγονιμοποίητη μάνα.Για λόγους παρατήρησης την είχα βάψει στον θώρακα με κόκκινο χρώμα.Σε επιθεώρηση μου δε την βρήκα στο κυψελίδιο και θεώρησα ότι ξεκουράζεται στην κοιλιά κανενός χελιδονιού. Προφανώς όμως βγήκε,γονιμοποιήθηκε και στην επιστροφή μπερδεύτηκε και μπήκε στην κυψέλη βασιλοτροφίας μου καταστρέφοντας και την δεύτερη μου προσπάθεια.

Το κουφό είναι ότι το κυψελάκι με την κυψέλη απέχουν 4 μέτρα,έχουν διαφορετικό χρώμα και μία ΤΕΡΑΣΤΙΑ διαφορά μεγέθους.Πως γίνεται να μπερδεύτηκε???????

Όπως και να ΄χει βασιλοτροφία τέλος.Το μελίσσι που χρησιμοποιούσα αδυνάτισε πολύ,οι μέλισσες του γέρασαν και δε νομίζω πως θα μπορέσει να υποστηρίξει άλλον εμβολιασμό.

Έχασα αυτή την παρτίδα μα πάλι κερδισμένος βγήκα.Έμαθα από τα λάθη μου και δεν θα τα ξανακάνω.Ακόμη και αποτυχημένη όμως,αυτή η πρώτη μου προσπάθεια,δεν παύει να είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και ευχάριστες μελισσοκομικές μου στιγμές.

Του χρόνου λοιπόν πάλι,σοφότεροι,πιο προετοιμασμένοι και αποφασισμένοι να ξαναδοκιμάσουμε.

Πηγές:

http://www.dailymotion.com/video/xvod7y_%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CE%B8%CF%8E%CE%BF%CF%82_shortfilms

http://exo-frenon.blogspot.gr/

Οι αθάνατες

Έχω ακούσει πολλάκις παλιούς μελισσοκόμους να αναφέρουν ότι οι σημερινές κυψέλες υστερούν κατά πολύ με αυτές που κατασκευάζονταν αρκετά χρόνια πριν.Οι κατασκευαστές θέλοντας να ρίξουν το κόστος έκαναν εκπτώσεις στην ξυλεία που χρησιμοποιούσαν με αποτέλεσμα να πέσει κατά πολύ και η ποιότητα.

Και αυτό για κακή τους τύχη,στη μελισσοκομία τουλάχιστον,είναι τόσο έκδηλο που ακόμη και ο πιο άπειρος θα το καταλάβει δια γυμνού οφθαλμού.Οι κυψέλες είναι εκτεθειμένες στα τερτίπια του καιρού 24 ώρες το 24ωρο,όλο το χρόνο.Σε χιόνια,βροχές,ήλιο,χειμώνα καλοκαίρι.Κάποια στιγμή λοιπόν αναπόφευκτα θα αρχίσουν τα εμφανίζονται φθορές.Κυρίως σαπίσματα στα σημεία που η υγρασία κατάφερε να εισχωρήσει στο ξύλο.

Η διαφορά της ποιοτικής κυψέλης,από κάποια άλλη ''πανηγυριώτικη'' είναι στο χρονικό διάστημα που θα αντέξει πριν αρχίζει να ''γερνάει''.Βλέπουμε γονοφωλιές(γιατί αυτές συνήθως είναι που αντιμετωπίζουν το μεγαλύτερο πρόβλημα) 2-3 ετών να είναι για απόσυρση και άλλες που έχουν δεκαετίες στην πλάτη τους να είναι ακόμη μάχιμες.

Τέτοιες μάχιμες κυψέλες έχουμε και μεις στο μελισσοκομικό μας εξοπλισμό.Μετράν ακριβώς 4 δεκαετίες χρήσης.Και πιστέψτε με ο παππούς δεν είναι από τους ανθρώπους που θα προσέξει πολύ τον εξοπλισμό του,ή που θα αφήσει το καπάκι απαλά κάτω.Μιλάμε για κακομεταχείριση.Κι όμως.Αυτή τη στιγμή οι περισσότερες κυψέλες μας είναι ''παλιοσειρές'' της δεκαετίας του 70.Συγκεκριμένα είναι αγορασμένες το 76-77.Από τις πρώτες που προμηθεύτηκε ο παππούς μετά τα κοφίνια.

Κατασκευασμένες κάπου στη Θεσσαλονίκη από κάποιον Αλιχανίδη.Άλλες λεπτομέρειες δεν γνωρίζω παρά μόνο ότι εδώ και χρόνια η επιχείρηση έχει κλείσει.

Παραθέτω κάποιες φωτογραφίες μιας τέτοιας κυψέλης η οποία χρησιμοποιείται κάθε χρόνο ανελλιπώς εδώ και 40 χρόνια και όπως βλέπετε αντέχει ακόμα.

Υπόψιν ότι οι κυψέλες μας συντηρούνται κάθε 5-6 χρόνια.Και όταν λέω συντήρηση εννοώ ένα απλό χέρι μπογιάς.Δεν χρησιμοποιούμε λινέλαια-παραφίνες και άλλα που σίγουρα θα βοηθούσαν στην επιπλέον θωράκιση και προστασία των κυψελών.

Έχουμε επίσης και χρησιμοποιούμε και κάποια πλαίσια του ίδιου κατασκευαστή που έχουν την εξής ιδιαιτερότητα.Ένα πυχάκι στο κάτω μέρος του κηρηθροφορέα καρφωμένο με μικρά καρφάκια.

Όταν θέλουμε να περάσουμε ένα φύλλο κηρήθρας σε ένα πλαίσιο-Αλιχανίδη βγάζουμε το πυχάκι,τοποθετούμε το φύλλο στο ειδικό αυλάκι και στη συνέχεια ξανακαρφώνουμε το πυχάκι.

Να πω την αλήθεια δεν έχω καταλάβει γιατί κατασκευάστηκε με αυτό τον τρόπο.Επειδή το δοκίμασα,ούτε γρηγορότερο μου φάνηκε ούτε πιο εύχρηστο.Ίσως κάποιος από τους παλιούς που θα διαβάσει αυτό το άρθρο να μας διαφωτίσει.

Η πρώτη μου φορά

Φέτος για πρώτη φορά στη ζωή μου αποφάσισα να δοκιμάσω να κάνω βασιλοτροφία.Αφού προετοιμάστηκα και έκανα το πλάνο μου ήρθε η ώρα του εμβολιασμού

Μελίσσι δότης,ένα που ξεχώρισε για την πρόωρη ανάπτυξη του,την αποστροφή του για τη σμηνουργία και για την ικανότητα του στην συλλογή μελιού.Ως μελίσσι έναρξης και αποπεράτωσης ταυτόχρονα,χρησιμοποίησα ένα που έφτιαξα από 14 άλλα μελίσσια.Το κάθε ένα εξ αυτών πρόσφερε από ένα πλαίσιο σφραγισμένο γόνο και κάποια ήταν πιο γενναιόδωρα και έδωσαν και από ένα πλαίσιο γύρη.Τελικός απολογισμός,14 γόνοι και 6 γύρες.Το αποτέλεσμα ήταν ένα σφιχτό ορφανό 20άρι με πάρα πολλές παραμάνες.Το εξηγώ και στο βίντεο παρακάτω.

Μια βδομάδα περίπου μετά χάλασα τα β.κ που είχε φτιάξει και έβαλα τη βέργα με τα άδεια κελιά για να τα καθαρίσουν και να πιάσει μυρωδιά.Την επομένη εμβολίασα 30 κελιά Αριστέας τα οποία και τοποθετήθηκαν αμέσως στο μελίσσι έναρξης-αποπεράτωσης.

Λίγες μέρες αργότερα έγινε έλεγχος για να διαπιστώσουμε το ποσοστό αποδοχής

Πηγές

http://olazoi.blogspot.gr/2013/09/mmr.html

Ενημέρωση
Την επομένη που πήγα να εμβολιάσω για δεύτερη φορά,για βασιλικό πολτό αυτή τη φορά,έγινα μάρτυρας μιας...γενοκτονίας.
Θυμάστε που έγραψα ότι χάλασα τα δικά του βασιλικά κελιά πριν τον πρώτο εμβολιασμό?Ε,μου ξέφυγε ένα.Το αποτέλεσμα?Να χαλάσει όλα τα δικά μου.Τα πρώτα μου.Αυτά για τα οποία ήμουν τόσο ενθουσιασμένος και περήφανος.2ώρες την έψαχνα.Σε δυνατό 20άρι είναι σαν να ψάχνεις ψύλλο στ άχυρα.Όταν δε είναι και αγονιμοποίητη...σχεδόν αδύνατον να την βρεις.Την είχα όμως τόσο άχτι που δεν τα παράτησα.Και στο τέλος την βρήκα.Παρότι στη θέα των κομμένων μου κελιών ορκίστηκα να την βρω και να την στείλω να συναντήσει τις αδερφές της,μόλις την βρήκα,και αφού είχα ηρεμήσει,την έβαλα σε κλουβάκι και την έδωσα σε ένα κυψελίδιο που έχω και το προορίζω για το κοφίνι.Εάν γονιμοποιηθεί θα της επιτρέψω να ζήσει και να δημιουργήσει το δικό της βασίλειο.Το κέρδισε άλλωστε με το..κεντρί της.
Αφού απάλλαξα το μελίσσι μου από την παρολίγον μάνα του ξαναεμβολίασα 30 κελιά και μένει τώρα να δούμε εάν θα έχω την μεγάλη αποδοχή που είχα την πρώτη φορά.

Προετοιμασία βασιλοτροφίας

Ήρθε ο καιρός να επιχειρήσω την πρώτη μου βασιλοτροφία και όλα είναι σχεδόν έτοιμα.Μαζί με τα βασιλικά κελιά Αριστέας,που επέλεξα να χρησιμοποιήσω,προμηθεύτηκα και 4 βέργες στήριξης των κελιών αυτών καθώς επίσης και 4 ορθοστάτες.Αυτό σημαίνει ότι έφτιαξα 2 πλαίσια.Δεδομένου ότι η πρώτη μου απόπειρα θα είναι πειραματική δεν αποσκοπώ σε μεγάλη παραγωγή.2-3 εμβολιασμούς.Ισα ίσα για να μάθω τη διαδικασία,να εκθρέψω κάποιες βασίλισσες και αν μαζέψω και λίγο βασιλικό πολτό που θα πάει δώρο σε φίλους.Ως εκ τούτου τα 2 αυτά πλαίσια (από 2 βέργες το καθένα) μου είναι υπέρ-αρκετά.Για να μη βρεθώ όμως προ εκπλήξεως ετοίμασα μία ακόμη βέργα,ιδιοκατασκευή αυτή τη φορά.Ένα τελάρο στο οποίο προσάρμοσα 4 κομμάτια ξύλου σε σχήμα Π ως πατούρες για τις βέργες μου

Για τη στήριξη των κελιών χρησιμοποίησα 2 πυχάκια στα οποία άνοιξα τρύπες με 6,5άρα αρίδα

Έτοιμα λοιπόν τα 3 πλαίσια βασιλοτροφίας που θα χρησιμοποιήσω σε λίγες μέρες.

Ετοίμασα επίσης και ένα κουταλάκι συλλογής βασιλικού πολτού.Ένα πλαστικό που αγόρασα δεν με βόλεψε σε κάποια βασιλικά κελιά σμηνουργίας που το δοκίμασα.Αυτή τη φορά θα είναι ξύλινο για να αποφύγουμε και την οξείδωση του πολτού.

Η πρώτη ύλη βρέθηκε στην κατάψυξη.Παγωτό ξυλάκι.Σας παρουσιάζω το πριν και το μετά...

Αφού λοιπόν καταναλώθηκε το παγωτό(η θυσία που απαιτούνταν),με μία φαλτσέτα έφερα τις δύο άκρες στις διαστάσεις που ήθελα.Η μία μυτερή για να απομακρύνω τη λάρβα από το κελί και η άλλη πιο πλατιά για τη συλλογή.

Τέλος και το κουταλάκι συλλογής.Τα βαζάκια είναι έτοιμα οπότε το μόνο που μένει είναι να περάσουμε στην πράξη.

Φυσικά και θα ακολουθήσει άρθρο με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για το όλο εγχείρημα.