Μέλισσα

Μέλισσα

Κυριακή 8 Μαΐου 2016

Το μυστήριο λύθηκε

Στην ακριβώς προηγούμενη ανάρτηση είχα περιγράψει περιχαρής πως ''γέμισα'' το κυψελάκι με μια χούφτα μέλισσες και ένα βασιλοκέλι. 
Και μάλλον βιάστηκα να χαρώ γιατί την επόμενη μέρα που πήγα για να ταϊσω..πλήρης απογοήτευση. Το βασιλοκέλι παρατημένο και μέλισσα ούτε για δείγμα. Εκείνες τις μέρες ο καιρός ήταν κρύος, οπότε η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι έσβησε λόγω μικρού πληθυσμού. Θα έπρεπε όμως να δω μέλισσες, έστω και νεκρές μέσα ή μπροστά από το κυψελίδιο. Δεν υπήρχε ούτε μια. 
Έκανα όμως ακόμη μια προσπάθεια. Το ξαναγέμισα, αυτή τη φορά με περισσότερο πληθυσμό και χωρίς να βάλω βασιλικό κελί. Ξανά μεταφορά στο ίδιο μέρος.
Την επόμενη μέρα το πρωί όλα έδειχναν καλά

Το τάισα και πήγα πάλι το απόγευμα να το χαζέψω. Εδώ αρχίζει το καλό...5 μέτρα μακριά του έχω βάλει μια παγίδα για αφεσμούς. Παρατήρησα λοιπόν στην παγίδα, κίνηση. Ενθουσιασμένος ότι πρόκειται για αφεσμό άνοιξα την παγίδα και βλέπω αυτό

 Μια χούφτα μέλισσες να έχουν πλακώσει το κομμάτι κηρήθρας-δόλωμα που υπήρχε μέσα στην παγίδα και άλλες τόσες να έχουν κουβαριαστεί σε μια γωνιά.

Τότε άρχισα να υποψιάζομαι τι είχε συμβεί. Για να σιγουρευτώ όμως,πήγα και άνοιξα το κυψελάκι.

Όχι περισσότερες από 10 μέλισσες μέσα. Για κάποιο λόγο,τα κορίτσια μου,αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το κυψελίδιο  και να μετ' εγκατασταθούν μέσα στην παγίδα. Αυτές οι 10 που έμειναν ''πιστές'' προφανώς ήταν νεαρής ηλικίας που δεν πρόλαβαν να βγουν στον έξω κόσμο.

Στην παγίδα λοιπόν υπήρχε τόσο ο καινούργιος πληθυσμός όσο και αυτός από την πρώτη προσπάθεια. Και γιατί το λέω αυτό? Φυσικά όχι επειδή τις είχα βαμμένες και τις αναγνώρισα άλλα γιατί βρήκα αυτό

Νεκρές μέλισσες μέσα στα κελιά. Σημάδι πείνας. Δυστυχώς άργησα να τις πάρω χαμπάρι και δεν άντεξαν. Οι καινούργιες αποκλείεται να λιμοκτονούσαν μέσα σε μόλις μια μέρα. Οπότε πρόκειται για πληθυσμό της πρώτης προσπάθειας.
Δεν είχα άλλη επιλογή από το να μεταφέρω το κυψελάκι στη θέση της παγίδας και να τινάξω όλο τον πληθυσμό μέσα του.
Είναι τόσο μεγάλος ο ενθουσιασμός και η αγωνία μου για αυτό το πείραμα και την μικρή μου αυτή παραφυάδα που την επομένη το πρωί,πήγα πάλι να το δω. Εφτά η ώρα ήμουν εκεί. Ψύχρα και φυσικά τα κορίτσια τόσο νωρίς ήταν ακόμη στην αγκαλιά του Μορφέα. Όλα έδειχναν καλά. Το παράξενο?
Στην παλιά θέση της κυψέλης και πάνω σε ένα ξύλο που άφησα να γλείψουν από τα μέλια υπήρχε μια ''παρέα''

Ξενύχτισσες τις προηγούμενης νύχτας που δεν έβρισκαν το δρόμο για το σπίτι. Και τότε θυμήθηκα τη μάνα μου να μου λέει,χρόνια πριν,στην εφηβεία,πως αν γυρίσω αργά θα κοιμηθώ έξω,στο χαλάκι. Έτσι λοιπόν κι αυτές. Κοιμήθηκαν στο χαλάκι. Δίπλα δίπλα,και παγωμένες έδιναν την εντύπωση ότι ήταν νεκρές. Παρ' όλα αυτά προσπάθησα. Τις ζέστανα με το χνώτο μου και σιγά σιγά, η μία μετά την άλλη ζωήρευαν. Δε φαντάζεστε τη χαρά μου. Τι κι αν επρόκειτο για 10 μέλισσες μόνο? Ακόμη και η μία για μένα έχει αξία. Της έβαλα μία μία από την είσοδο, άφησα και μπροστά στην κυψέλη 2 κουταλιές απολεπίσματα του τρύγου με μέλι και έφυγα. 
Αύριο θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος θα τους δώσω ένα βασιλοκέλι έτοιμο να ανοίξει. 
2 τα ερωτήματα:
1) Μήπως για την εγκατάλειψη του κυψελιδίου οφείλεται η παντελής έλλειψη μυρωδιάς κυψέλης? Βλέποντας τις μέλισσες της παγίδας να μαζεύονται στο κομμάτι της κηρήθρας συνειδητοποίησα ότι στα 3 πλαισιάκια είχα βάλει φύλλα, ενώ θα μπορούσα να βάλω κομμάτι χτισμένης κηρήθρας. Μήπως λοιπόν φταίει αυτό?
2)Γιατί ενώ όλος ο πληθυσμός απαρνήθηκε το κυψελίδιο και διάλεξε άλλη φωλιά οι ''ξενύχτισσες'' έμειναν πιστές και το αποδέχτηκαν σαν το νέο τους σπίτι.

Ένα από αυτά που λατρεύω στη μελισσοκομία είναι ο πειραματισμός και η παρατήρηση. Να μην ακολουθώ,πολλές φορές,την πεπατημένη αλλά να χαράζω το δικό μου μονοπάτι και όπου βγει. Και τίποτα να μην πετύχω πάλι κερδισμένος θα βγω. Θα έχω αποκτήσει εμπειρίες και γνώσεις υπερπολύτιμες για τα επόμενα μελισσοκομικά μου χρόνια. 
Ξανά αναμονή λοιπόν για να δούμε εάν το μελισσάκι μας τα καταφέρει να αποκτήσει μάνα,να αρχίσει σιγά σιγά να αναπτύσσεται και να το καμαρώσω επιτέλους όπως το έχω φανταστεί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου