Η Πελίας

Την είχα προσέξει εδώ και χρόνια, να σκονίζεται στην αποθήκη του παππού. Φέτος μόνο πήρα την απόφαση να την βγάλω και να δω αν αξίζει τον κόπο. Και μόλις την είδα στο φως....έρωτας με την πρώτη ματιά.

Βέβαια δεν γνώριζα περί τίνος πρόκειται και χρειάστηκε μία έρευνα στο διαδίκτυο για να ''συστηθούμε''.
Πρόκειται λοιπόν για μια κυψέλη Πελίας. Με χαμηλό κόστος, πολύ απλή στην κατασκευή και με ότι είδους ξυλεία διέθετε ο καθένας, η κυψέλη αυτή, που αποτελεί έμπνευση του κ. Βλαδίμηρου Δερματόπουλου, είχε ως στόχο να παροτρύνει τον κόσμο να ασχοληθεί με την μελισσοκομία.
Σύμφωνα με την Αριστοτέλεια Μελισσοκομία, πήρε το όνομα της από τις παραδοσιακές κυψέλες του Πηλίου και το βασιλιά Πελία.
''Ξαδέρφη'' της Ιαπωνικής κυψέλης αλλά και της κυψέλης warre με εμφανείς τις ομοιότητες και την κοινή τους φιλοσοφία.

                                  Κυψέλη warre                  Ιαπωνική κυψέλη

Και εδώ μια Πελίας (άσπρη) και μία warre στην ίδια φωτογραφία

Πολλές ομοιότητες όμως και με την δική μας Αργώ. Στην ουσία η Αργώ είναι 4 Πελίας ενωμένες.

Μία κυψέλη Αργώ

Ας γυρίσουμε στην Πελίας να την μελετήσουμε αναλυτικά.

Το καπάκι. Ξύλινο, με τη λαμαρίνα του, χωρίς όμως τις θυρίδες αερισμού που συναντάμε στις συμβατικές κυψέλες

Η γονοφωλιά

Και τα ξυλάκια εσωτερικά για να στηρίζουν τις μεγάλες, σε ύψος, κηρήθρες. Ακριβώς το ίδιο δηλαδή που έχουν και τα κοφίνια

Η ύπαρξη των εσωτερικών αυτών υποστυλωμάτων καθιστά την επιθεώρηση της Πελίας αδύνατη. Οι κηρήθρες θα χτιστούν γύρω από τα ξυλάκια, θα κολληθούν και στα πλα'ι'νά οπότε δεν γίνεται να σηκωθούν για να γίνει έλεγχος.

Οι κηρηθροφορείς

Η βάση. Με σίτα παρακαλώ με μικρή είσοδο και χωρίς σανίδα πτήσης

Και τέλος ένας μελιτοθάλαμος 

Δυστυχώς ουδείς ξεγελά το χρόνο. Ούτε καν η Πελίας. Σαπίσματα, σκισίματα του ξύλου..μέχρι και σπασίματα είχε. 

Λογικό όμως αφού... τα 'χει τα χρονάκια της.
Αφού λοιπόν απολυμάνθηκε με φλόγιστρο,βγήκαν οι συνδετήρες,μπήκαν τακούνια στη βάση και σανίδα πτήσης,τρίφτηκε και στοκαρίστηκε με ξυλόκολλα και πριονίδι

Στη συνέχεια περάστηκε 2 χέρια λινέλαιο με στεγνωτικό και αφού στέγνωσε βάφτηκε.

Και να τη η κυρία πλάι στην αδερφή μου

Τέτοιο στολίδι είναι κρίμα να πατάει κάτω οπότε της έφτιαξα και μια βάση

Κόλλησα και στους κηρηθροφορείς φύλλα κηρήθρας για να μην κουράσω τα κορίτσια πολύ με το χτίσιμο

Για τις ενώσεις γονοφωλιάς-βάσης-καπακίου-μελιτοθαλάμου χρησιμοποίησα συνδετήρες ελάσματα καθώς μ φαίνονταν πιο κομψά και όμορφα

Και το καλύτερο το άφησα για το τέλος. Τη βάση..που είναι αυτή

και στην οποία ήθελα να προσαρμόσω μία εσωτερική γυρεοπαγίδα.

Έκοψα ένα κομμάτι γυρεοπαγίδας και έβαλα περιμετρικά του πυχάκια αφήνοντας κενή μόνο την μία πλευρά

Έβαλα μπουλόνια που να χωράν από τα μάτια της σίτας

και με τη βοήθεια των ξύλινων κομματιών από την κάτω πλευρά δημιουργείτε ένα ''σάντουιτσ'' με τη σίτα στη μέση. Αυτό δηλαδή

Και έτσι δείχνει η γυρεοπαγίδα μονταρισμένη

Η γύρη θα πέφτει στη σίτα και από κει στο συρταράκι που έφτιαξα το οποίο θα μπαίνει συρταρωτά από κάτω πατώντας πάνω στα τακούνια της βάσης. Και επειδή μια εικόνα=χίλιες λέξεις εγώ θα βάλω δυο για να το καταλάβετε ακόμη καλύτερα

Το πρίν και το μετά

Και θα με ρωτήσει κάποιος γιατί? Αξίζει? 
Μου έφαγε 3 απογεύματα,δεν βολεύει στις επιθεωρήσεις,δεν βολεύει στις μετακινήσεις και επιπλέον θα έχω και πρόβλημα με τους αφεσμούς αφού δεν μπορώ να κάνω έλεγχο. Κι όμως. Δεν το μετάνιωσα στιγμή.
Να ξεκαθαρίσω κάτι. Με τα μελίσσια είμαι ερωτευμένος. Το κάνω από μεράκι και αγάπη. Δόξα το θεό δεν ζω από αυτό και δεν θέλω να το κάνω ποτέ βιοποριστικά. 
Γιατί τότε χάνεται η μαγεία,ο πειραματισμός,ο ρομαντισμός. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν θέλω να ξεπεράσω έναν συγκεκριμένο αριθμό σμηνών. Θέλω να ασκώ τη μελισσοκομία όπως την έμαθα,όπως με ευχαριστεί να το κάνω. Αυτό σημαίνει λιγότερους τενεκέδες. Δεν με ενδιαφέρει. Το 1 κιλό μέλι που θα πάρω,πρώτα ο θεός,από αυτή την κυψέλη δεν θα χει τιμή. 
Εν αναμονή λοιπόν της στιγμής που θα βρεθεί το κατάλληλο σμήνος και η ''Πελίας μου'' αποκτήσει...ζωή.

Πηγές:
http://aristomel.blogspot.gr/
http://melissabees.com/japanese-beehive-plans/
https://thebeespace.net/warre-hive/
http://beeclubpellas.blogspot.gr/2007/12/blog-post_01.html