Ως γνωστόν η βαρρόα που τόσο ταλαιπωρεί τα μελισσάκια μας επιλέγει τα κελιά του γόνου για την αναπαραγωγή της.
Όντας λοιπόν προστατευμένη μέσα σε αυτά δεν υπάρχουν πολλά που να μπορεί να κάνει ο μελισσοκόμος για να την καταπολεμήσει. Το χειμώνα όμως που δεν υπάρχει γόνος (με εξαίρεση τις νοτιότερες περιοχές), η βαρρόα βρίσκεται πάνω στις μέλισσες εκτεθειμένη. Τότε είναι και η μοναδική ευκαιρία να επιφέρουμε ένα τεράστιο πλήγμα στους πληθυσμούς της.
Αρκετοί μελισσοκόμοι κάνουν θεραπεία με οξαλικό οξύ (θεωρείται βιολογικό). Αυτή γίνεται με 2 τρόπους:
1) Με ενστάλαξη: Έχει όμως δύο μειονεκτήματα. α)Χρειάζεται να ανοιχτεί το καπάκι, με αρνητικές επιπτώσεις στη θερμοκρασία της κυψέλης και β) έχει αναφερθεί ότι αναστατώνει πολύ τα μελίσσια σε σημείο που κάποιες φορές παρατηρήθηκε θανάτωση της βασίλισσας από τις ίδιες τις μέλισσες.
2) Με εξάχνωση: Με ειδική συσκευή(εξαχνωτή) που υγροποιεί το οξαλικό γεμίζοντας την κυψέλη με ατμούς που θανατώνουν τη βαρρόα.
Στη δεύτερη λύση στράφηκα και εγώ και έκανα αμέσως έρευνα για την αγορά ενός εξαχνωτή. Υπάρχουν κάποιες τέτοιες συσκευές στην ελληνική αγορά και με κόστος όχι απαγορευτικό. Ψάχνοντας όμως τα χαρακτηριστικά συνειδητοποιεί κάποιος ότι πρόκειται για αρκετά απλή κατασκευή χωρίς να απαιτούνται εξειδικευμένες γνώσεις ή εργαλεία. Αυτό αυτόματα σημαίνει ότι μπορούμε να την κατασκευάσουμε και μόνοι μας μειώνοντας κατά πολύ το κόστος.
Το βασικό εξάρτημα είναι μια αντίσταση. Και το δυσκολότερο να βρεθεί όπως απεδείχθει. Πρέπει να είναι στα σωστά watt αλλά και στο σωστό μέγεθος για να χωρά από το πορτάκι της κυψέλης. Μετά από έρευνα ο πατέρας μου βρήκε κάτι που μας βόλευε. Ένα ... κολλητήρι 30 watt. Και συγκεκριμένα αυτo
από το οποίο χρησιμοποιήσαμε μόνο την αντίσταση στην οποία ενσωματώσαμε 2 κροκοδειλάκια
Φτιάξαμε το χερούλι (από ένα κομμάτι ξύλου) και το τηγανάκι που θα μπαίνει το οξαλικό. Για το τηγανάκι χρησιμοποιήσαμε ένα κομμάτι από παλιό ταψί φοβούμενοι ότι χρησιμοποιώντας μια οποιαδήποτε λαμαρίνα μπορεί κατά την θέρμανση της να απελευθερώνονταν βλαβερές για το σμήνος ουσίες.
Επειδή όμως η μια αντίσταση δεν μπορούσε να θερμάνει το ταψάκι σε όλη του την έκταση τοποθετήθηκε και μία δεύτερη ίδια και έτσι το τελικό αποτέλεσμα είναι αυτό..
Συνολικό κόστος κατασκευής είπα?? Δεν είπα.
8 ευρώ λοιπόν για τα κολλητήρια (4 ευρώ έκαστο) και 1 τα κροκοδειλάκια (0,5 το ένα) μας κάνουν σύνολο 9 ευρώ..
Και επειδή καλή η θεωρεία αλλά χρειάζεται και η πράξη ας δούμε σε βίντεο εάν δουλεύει.
Πηγές φωτογραφιών:
https://beespotter.org/topics/economics/
http://www.biovet.ch/en/
http://scientificbeekeeping.com/oxalic-acid-heat-vaporization-and-other-methods-part-2-of-2-parts/
Όντας λοιπόν προστατευμένη μέσα σε αυτά δεν υπάρχουν πολλά που να μπορεί να κάνει ο μελισσοκόμος για να την καταπολεμήσει. Το χειμώνα όμως που δεν υπάρχει γόνος (με εξαίρεση τις νοτιότερες περιοχές), η βαρρόα βρίσκεται πάνω στις μέλισσες εκτεθειμένη. Τότε είναι και η μοναδική ευκαιρία να επιφέρουμε ένα τεράστιο πλήγμα στους πληθυσμούς της.
Αρκετοί μελισσοκόμοι κάνουν θεραπεία με οξαλικό οξύ (θεωρείται βιολογικό). Αυτή γίνεται με 2 τρόπους:
1) Με ενστάλαξη: Έχει όμως δύο μειονεκτήματα. α)Χρειάζεται να ανοιχτεί το καπάκι, με αρνητικές επιπτώσεις στη θερμοκρασία της κυψέλης και β) έχει αναφερθεί ότι αναστατώνει πολύ τα μελίσσια σε σημείο που κάποιες φορές παρατηρήθηκε θανάτωση της βασίλισσας από τις ίδιες τις μέλισσες.
2) Με εξάχνωση: Με ειδική συσκευή(εξαχνωτή) που υγροποιεί το οξαλικό γεμίζοντας την κυψέλη με ατμούς που θανατώνουν τη βαρρόα.
Στη δεύτερη λύση στράφηκα και εγώ και έκανα αμέσως έρευνα για την αγορά ενός εξαχνωτή. Υπάρχουν κάποιες τέτοιες συσκευές στην ελληνική αγορά και με κόστος όχι απαγορευτικό. Ψάχνοντας όμως τα χαρακτηριστικά συνειδητοποιεί κάποιος ότι πρόκειται για αρκετά απλή κατασκευή χωρίς να απαιτούνται εξειδικευμένες γνώσεις ή εργαλεία. Αυτό αυτόματα σημαίνει ότι μπορούμε να την κατασκευάσουμε και μόνοι μας μειώνοντας κατά πολύ το κόστος.
Το βασικό εξάρτημα είναι μια αντίσταση. Και το δυσκολότερο να βρεθεί όπως απεδείχθει. Πρέπει να είναι στα σωστά watt αλλά και στο σωστό μέγεθος για να χωρά από το πορτάκι της κυψέλης. Μετά από έρευνα ο πατέρας μου βρήκε κάτι που μας βόλευε. Ένα ... κολλητήρι 30 watt. Και συγκεκριμένα αυτo
από το οποίο χρησιμοποιήσαμε μόνο την αντίσταση στην οποία ενσωματώσαμε 2 κροκοδειλάκια
Φτιάξαμε το χερούλι (από ένα κομμάτι ξύλου) και το τηγανάκι που θα μπαίνει το οξαλικό. Για το τηγανάκι χρησιμοποιήσαμε ένα κομμάτι από παλιό ταψί φοβούμενοι ότι χρησιμοποιώντας μια οποιαδήποτε λαμαρίνα μπορεί κατά την θέρμανση της να απελευθερώνονταν βλαβερές για το σμήνος ουσίες.
Επειδή όμως η μια αντίσταση δεν μπορούσε να θερμάνει το ταψάκι σε όλη του την έκταση τοποθετήθηκε και μία δεύτερη ίδια και έτσι το τελικό αποτέλεσμα είναι αυτό..
Συνολικό κόστος κατασκευής είπα?? Δεν είπα.
8 ευρώ λοιπόν για τα κολλητήρια (4 ευρώ έκαστο) και 1 τα κροκοδειλάκια (0,5 το ένα) μας κάνουν σύνολο 9 ευρώ..
Και επειδή καλή η θεωρεία αλλά χρειάζεται και η πράξη ας δούμε σε βίντεο εάν δουλεύει.
Πηγές φωτογραφιών:
https://beespotter.org/topics/economics/
http://www.biovet.ch/en/
http://scientificbeekeeping.com/oxalic-acid-heat-vaporization-and-other-methods-part-2-of-2-parts/
Καλημέρα διαβάζοντας ποιο προσεκτικά κατάλαβα που βρήκες την αντίσταση ευχαριστώ κα πάλι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα, συγχαρητήρια για το ιστολόγιο σου και την ωραία κατασκευή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆραγε τι αντίσταση θα μπορούσαμε να βάλουμε ώστε να λειτουργήσει από τη μπαταρία του αυτοκινήτου;
Αναφέρομαι στην περίπτωση που η θεραπεία πρέπει να γίνει στο μελισσοκομείο όπου δεν υπάρχει ρεύμα.
Έχει αποτέλεσμα η θεραπεία με οξαλικό οξύ για το βαρρόα;
Μα σε αυτό το σκοπό εξυπηρετούν τα κροκοδειλάκια.Και γω μια παλιά μπαταρία αυτοκινήτου χρησιμοποίησα.
ΔιαγραφήΤο δοκίμασα σε 2 μελίσσια το χειμώνα που μας πέρασε.Στο χαρτόνι είδα μεγάλο αριθμό νεκρού ακάρεος.Για να μπορέσω όμως να απαντήσω στο ερώτημα σας υπεύθυνα θα πρέπει να παραθέσω αποδείξεις.Για παράδειγμα μετρήσεις ποσοστού προσβολής πριν και μετά τη θεραπεία.Φέτος θα το δοκιμάσω πιο προσεκτικά και μελετημένα και θα μπορέσω έτσι να βγάλω τα πρώτα συμπεράσματα.