Μέλισσα

Μέλισσα

Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017

Πλέξιμο κεριών..Ως πότε?


Κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο..Μόνο τον Αύγουστο?

Για το πλέξιμο ή αλλιώς χτίσιμο των κεριών θα συμφωνήσουμε όλοι ότι η ιδανική εποχή είναι η Άνοιξη. Τότε είναι που το ένστικτο του μελισσιού του υπαγορεύει να χτίσει για να αναπτυχθεί. Η φύση οργιάζει, νέκταρ και γύρες μπαίνουν στην κυψέλη καθημερινά σε μεγάλες ποσότητες, οπότε και το χτίσιμο είναι εύκολο. Στην περίπτωση δε που το μελίσσι ''ζητάει'' χώρο και υπάρχει και νομή θα το πιάσουν οπουδήποτε κι αν το βάλεις.

Το καλοκαίρι όμως? Δυσκολεύουν τα πράγματα. Πολύ?Λίγο? Εξαρτάται από τη διάθεση του μελισσιού, τον καιρό, τη νομή, το διαθέσιμο χώρο στη φωλιά και και και...Προσωπικά τοποθετώ, κανονικά, φύλλα το καλοκαίρι σε μελίσσια που κρίνω ότι χρειάζεται χωρίς να αντιμετωπίζω το παραμικρό πρόβλημα στο χτίσιμο. Σημειωτέον ότι δεν τροφοδοτώ. Τα πιάνουν κανονικά, πολύ όμορφο χτίσιμο, τα γεμίζουν με γύρες-μέλια αλλά τα γεννά λίγο πιο δύσκολα γιατί ως γνωστόν όσο πλησιάζουμε στο χειμώνα προτιμά τα σκούρα πλαίσια.

Πάμε τώρα στο Φθινόπωρο? Εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν αρκετά. Μιλάμε όμως απλά για κάτι δύσκολο ή για κάτι ακατόρθωτο που σπάνια συμβαίνει? Υπάρχουν άτομα που το έχουν δει, το έχουν δοκιμάσει ή απλά τους συνέβη τυχαία. Δεν ξέρω όμως εάν υπάρχει κάποιος που εσκεμμένα οδηγεί τα μελίσσια του στο χτίσιμο τέτοια εποχή. Και γιατί να το κάνει άλλωστε? Δεν θ χει νόημα.

Όπως πολύ σωστά καταλάβατε φαγώθηκα και γω να δοκιμάσω. Θέλετε από αντίδραση, θέλετε από απλή περιέργεια ήθελα να το επιχειρήσω.

Φέτος το Φθινόπωρο λοιπόν έβαλα σε ένα μελισσάκι μισαδάκι με 10 κηρήθρες άχτιστες. Το ημερολόγιο έδειχνε 1 Σεπτεμβρίου. Ζαβολιά? Περίπου. Μπορεί να μιλάμε για την πρώτη μέρα του Φθινοπώρου αλλά δεν παύει να είναι Φθινόπωρο.

1 Σεπτεμβρίου του 2017 λοιπόν και στον τελευταίο τρύγο της χρονιάς βρήκα την ευκαιρία. Παράλληλα με τον τρύγο κατέβηκε και η πλειοψηφία των πατωμάτων. Τα περισσότερα 12άρια-13άρια χώρεσαν στην γονοφωλιά. Ασφυκτικά μεν αλλά χώρεσαν. Υπάρχουν όμως και μελίσσια που είναι 15άρια-16άρια-14άρια. Στη φωλιά δεν μπορείς να τα στριμώξεις, πατωμένα δεν μπορείς να τα αφήσεις, οπότε? Θέλουμε κάτι ενδιάμεσο. Και αυτό είναι το μισοπάτωμα.

Σε ένα τέτοιο 14άρι σχεδόν μελίσσι λοιπόν, αφού του τρύγησα το πάτωμα, τοποθέτησα στη θέση του ένα μισαδάκι μόνο με φύλλα


5 ημέρες μετά στις 6 Σεπτεμβρίου η εικόνα είναι αυτή

Τα 9 από τα 10 πλαίσια χτισμένα άψογα και 1 που δεν τον είχαν πιάσει καθόλου. Φυσικά και δεν πρόλαβαν να βάλουν καθόλου μέλι στον όροφο καθώς την περίοδο εκείνη έξω είχε λίγα μέλια. 

Κάποιες μέρες αργότερα που έπεσε λίγο ακόμα ο πληθυσμός κατάφερα να το στριμώξω στη φωλιά και έμεινα με προίκα 9 μικρά πλαίσια χτισμένα. Διόλου άσχημα. Από ένα μελισσάκι που είχε τελείωσει την αποστολή του για φέτος, κατάφερα να του πάρω και κάτι ακόμα.

Χτίσιμο γίνεται και το Φθινόπωρο λοιπόν υπό κάποιες προϋποθέσεις φυσικά.

Κλείνω με το μότο μου που χαρακτηρίζει όλη την μελισσοκομική μου φιλοσοφία αλλά και την γενική μου κοσμοθεωρία...

''Αμφισβήτηση..Αυτός είναι ο πρόδρομος της αλήθειας''


Πηγές φωτογραφιών:
https://theialab.wordpress.com/tag/%CF%80%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B9%CE%BC%CE%BF/

1 σχόλιο: